Vanwege een week lockdown en de kerstvakantie overlegden we online en we hadden het over de uitzichtloosheid, het jaar 1946, het karakter van Frits (‘Ik denk dat Frits van Egters een wat verstrooide jongen is die uit een ingewikkelde familie komt en die wel graag zijn familie en anderen zal helpen’), de ontwikkeling ervan, de relatie tot zijn ouders, humor, het konijn, de dromen, de Reviaanse zinnen en over Frits’ obsessiviteit. Soms valt de term ‘een bittere pil’ en tegelijkertijd discussieerden we over de vraag hoe het komt dat dit boek zo’n succes is geworden.
Ons lezen bleef niet onopgemerkt, twee collega’s zijn enthousiast geworden via Instagram en Facebook en zij schoven aan.
Op 31 december lazen we het laatste hoofdstuk en een collega vindt een nieuwjaarswens van de hand van Karel van ‘t Reve, de broer van Gerard. Wat een ervaring was het om dit boek real time te lezen. Er bestaan al plannen om 22 december 2022 De avonden opnieuw te gaan lezen.
(enthousiaste leerlingen, mevrouw Klaver, de heer Zandbergen en mevrouw Den Haan)