Bram Tonnis (V5D) speelt dit jaar voor de DERDE keer mee in de cast. Hij deed onderzoek naar de geschiedenis van het DLT:
Wie aan het Drachtster Lyceum denkt, denkt aan de jaarlijkse toneelvoorstelling. Een bijna eeuwenoude traditie die iedere keer weer voor veel spanning, plezier en vermaak zorgt bij de leerlingen en collega’s op het Drachtster Lyceum en hun familie en vrienden.
De allereerste voorstelling was tijdens de opening van de school in 1920. Hier werden twintig nummers opgevoerd. Het jaar daarop werd de eerste Grote Fuif, zoals dat toen heette, opgevoerd in hotel “De Phoenix”. Het programma van de Grote Fuif bestond niet alleen uit een toneelstuk, het was meer een samenstelling van allemaal aparte onderdelen: schimmenspel, gedichten, muziek en achteraf altijd een bal. In oorlogstijd werd dit allemaal een stuk moeilijker. Al was het vanaf 1940 voor rijksscholen al verboden om feestelijke avonden te organiseren, toch lukte het in Drachten nog om het vol te houden tot 1942. Daarna was het in de onverwarmde Phoenix niet meer mogelijk om de jaarlijkse toneelvoorstelling voort te zetten. Na de bevrijding werd de draad direct weer opgepakt. Sinds 1971 verplaatste de voorstelling zich permanent naar de Lawei. Traditiegetrouw waren de voorstellingen vlak voor de kerst: donderdag voor de onderbouw en vrijdag voor de bovenbouw. In 1996 begon Trynke Muskita-Hylkema aan de grote klus om de leiding over te nemen. En na 20 mooie jaren (ze nam tussendoor een jaar vrijaf) was het in 2018 de beurt aan Beatrijs Brouwer, die inmiddels alweer druk bezig is om haar eigen style te geven aan het spektakel. Sinds haar debuutjaar worden de spelers versterkt met microfoons en werken we met zelfgeschreven voorstellingen. Vanaf dit schooljaar zal zelfs het begrip “Kersttoneel” eraan geloven. Dit is recentelijk veranderd in het Drachtster LyceumTheather. Dat is mede omdat de voorstelling ook niet meer vlak voor kerst is, maar in februari. Wat niet veranderd is, zijn de gezelligheid en goede sfeer. Iedere dinsdag en donderdag is het best hard werken tijdens het repeteren, maar wordt er ook zeker veel gelachen. Een paar medestudenten zullen hierover wat meer vertellen.
Mare Herrema (A3C) zit dit jaar voor de tweede keer in de band:
Jeetje, wat is het vet om voor de tweede keer mee te mogen doen met het Drachtster LyceumTheater. Het eerste jaar was al een droom, maar om van het hele festijn weer helemaal opnieuw te mogen genieten is echt een eer. Het begint al bij de repetities, elke week een aantal uurtjes lekker muziek maken met andere leerlingen die net zo enthousiast zijn. Dan komen de doorlopen… Hele middagen iets prachtigs met z’n allen in elkaar zetten. Weer repeteren, nog meer doorlopen. En dan de week van de optredens: hetgeen waar we allemaal naar uitkijken. Je kan aan iedereen laten zien wat jij kan, en wat je hebt gemaakt. Ik heb vorig jaar zoveel nieuwe mensen leren kennen. Allemaal mensen die graag willen laten zien wat ze kunnen!
Ook Jefte Ketelaar (H5D) doet voor de tweede keer mee dit jaar, zij helpt bij het bouwen van de decors:
Hoi, ik ben Jefte uit het decorteam. De naam zegt het al: wij maken het decor. Het decorteam is de perfecte plek voor een belangrijke rol in het stuk, maar wel lekker achter de schermen. Ik werk met veel plezier aan het decor en het is echt fantastisch om de gemaakte decorstukken later weer terug te zien op het podium!
Tieme van Buiten (G3A) doet dit jaar voor het eerst mee:
Sinds ik bij de toneelgroep zit, is mijn ervaring op school erg veranderd. Dit is de eerste keer dat ik met het DLT meedoe, en het was zeker even wennen aan een volle agenda, maar achteraf ben ik zeer tevreden met mijn keuze. Ik heb namelijk veel aardige mensen hier ontmoet die ik anders helemaal niet had zien staan! In het begin was ik een beetje overdonderd, maar ik voelde me al snel op mijn gemak.
Ik had, toen ik in de brugklas het toneel voor het eerst zag, veel bewondering voor de spelers, diverse medewerkers en regisseurs. Ik wou in de tweede wel meedoen, maar ik was te nerveus om me werkelijk aan te melden.
Tot nu toe heb ik een geweldige tijd bij het theater. Zelf ik kan het, dus waarom niet iedereen?
Veteraan Omar Hashemi (V5B) speelde voor het eerst mee in 2017, na zijn HAVO-examen is hij speciaal voor ons overgestapt naar het VWO ;-) :
Ik ben Omar en dit is de derde keer dat ik meedoe aan het DLT. Ik heb auditie gedaan voor toneel. De allerbelangrijkste reden dat ik auditie deed, is dat ik acteren super leuk vind. Daarnaast vind ik de DLT mensen geweldig. Er zijn altijd leuke mensen met wie je werkt. Denk hierbij aan de acteurs, zangeressen, dansers, muzikanten, regisseur, grime en kapwerk. Aan het eind van elk stuk heb je er nieuwe familieleden bij. Voordat je begint met repeteren ga je altijd eerst, met een bekertje thee in je hand, gezellig kletsen. Geloof mij maar, er wordt niet normaal hard gelachen bij de repetities.
Dit jaar ben ik Controlerend Optredend Beschermings Regelend Ambtenaar, kortom COBRA. Ik kan het je nu al zeggen, ik ben een strenge cobra. De rest gaan jullie zelf zien bij De Lawei. Ik hoop dat jullie allemaal komen kijken, net als voorgaande jaren.
Het dansteam van Ella’s Onrust bestaat dit jaar uit 8 danseressen, uit de 3e t/m 5e klas van HAVO en VWO:
Wij zijn hét dansteam van DLT 2020-2021! In deze bijzondere tijd zijn wij heel blij dat we dit geweldige project met zijn allen kunnen doen. Gezellig samen dansen en repeteren op de dinsdagen is altijd weer een feestje! We hopen dan ook dat de voorstelling doorgaat en dat we met ons harde werken het resultaat aan jullie kunnen laten zien! We zien jullie graag op 11 of 12 februari! Tot dan. ?
Lotte Varekamp (V5C) doet dit jaar voor de derde keer mee, ze heeft geholpen bij techniek, maar nu zingt ze in de band:
Heehoi allemaal,
Ik ben Lotte, ik zit in V5 en doe nu voor het 3e jaar mee met het DLT. Het eerste jaar zat ik bij het mediateam, het team op school dat alle feesten regelt, de kabels aansluit en zo het geluid en licht op school regelt. Via het mediateam ben ik in het wereldje gerold,heb ik super leuke mensen ontmoet en vriendschappen gesloten voor de rest van mijn leven.
Vorig jaar (2019 Dracula!!) deed ik voor het eerst mee op het podium zelf, samen met 3 hele leuke meiden heb ik meegedaan met zang. We zongen nummers zoals ‘Lay all your love on me’ van ABBA, ‘Stand My Ground’ van Within Temptation en ‘Thriller’ van Michael Jackson. Kei gaaf dus!!
Dit jaar doe ik weer mee met zang en ‘it is all about girls just having fun’. Met 3 hele leuke meiden en een nieuwe begeleider zijn we een nieuw avontuur begonnen. We werken toe naar het eindspektakel in februari, we hopen natuurlijk dat alles door kan gaan zoals het afgelopen jaren ging, maar dat gaan we zien.
Het moment zelf is geweldig, de paar uur ervoor is altijd spanning, maar dat maakt het leuk!
In de hele weg er naartoe creëer je een hele nieuwe familie, en familie raak je nooit kwijt! Het is een prachtig traject en je komt er altijd beter uit dan dat je er in gaat, dit is iets wat je nooit meer vergeet!
Ik hoop jullie in februari te zien!!
Beatrijs Brouwer werkt al sinds 2002 mee en is sinds 2018 de regisseur:
Het Drachtster LyceumTheater (voorheen kersttoneel) is een verslaving. Er is niets waar ik met zoveel plezier aan werk als dit. Het is geweldig om met de leerlingen te werken buiten het klaslokaal en te zien hoe ze ‘in het wild’ zijn en het is ook fantastisch om te zien hoe ze groeien in dit project, ongeacht het onderdeel waaraan ze meewerken.
Ik ben begonnen bij het toneel in 2002, als productieleider. Achter de schermen zorgde ik dat alles op rolletjes liep, als assistent van Trynke Muskita. Heel regelmatig zette zij mij ook in als speler, nadat ik gegrapt had dat ik uitstekend een boom zou kunnen spelen. Prompt stond ik in 2005 op het podium als boom in de voorstelling Sneeuwitje. Nadien mocht ik doorgroeien naar grotere en uitdagender rollen. Tot ik uiteindelijk dus in mijn huidige rol terecht kwam: die van regisseur. Trynke heeft hierin ook een grote rol gespeeld.
Om deze nieuwe taak goed te kunnen aanpakken ben ik in 2017 begonnen aan een opleiding tot regisseur amateurtoneel (Bij Vrijdag - Groningen), en als alles goed gaat wordt “Ella’s Onrust” mijn afstudeerproject. Het is dus extra spannend en uitdagend om hieraan te werken.
Het allermooiste van het project vind ik echter het feit dat alle grenzen lijken te vervagen: tussen docenten en leerlingen, maar ook tussen leerlingen uit verschillende jaarlagen en afdelingen. Hoewel alle disciplines apart van elkaar repeteren probeer ik bij alle groepen af en toe aan te waaien om te kijken. Waar mogelijk combineren we repetities, zodat mensen elkaar al even ontmoeten en we een echt team worden. Er worden nieuwe vriendschappen gesloten, leerlingen geven ook aan dat ze mensen hebben leren kennen die ze anders misschien wel nooit hadden ontmoet. Zelf houd ik er ook contacten aan over: leerlingen komen jaren later soms nog bij me op de koffie thuis.